Märchen in Berndeutsch:

DS VERLOREGANGNIGE GROSI

Auszug aus dem Märchen in Berndeutscher Übersetzung:

«Es isch e mal e alti Frou gsi, wo imene ruhige Dorf het gläbt. Das Dorf isch amne breite Fluss gsi, wo ine grosse See gmündet het. Sie het am Rand vomene tiefe Wald gwohnt, am Fuess vome ä Bärg wo all sini Schönheit usgrahlet het.

Ihres ganze Läbe het sie mit sammle vo Chrüter verbracht u allne Mensche ghulfe, wo i ihri bescheideni Hütte si cho.

Einisch amne früehe Morge, wo sie grad wieder am Chrüter sammle isch gsi, ghört sie ufs mal äs fröhlichs Lache. Sie het sich nach allne Site umegluegt, aber het niemer chönne gseh. Das Lache het emne liechtvolle Klang gliche, wie vomene Glöggli. Plötzlich het sich i däm Klang e sehr weichi u liebevolli Stimm dri gmischt. Sie het sich zu dere Stimm umdräit. Mit bewunderig erchennt sie e höchgwachsnegi, wiiss schimmerndi Birke. No nie vorhär het ä Boum mit ihre gredt!

‹Gang ache zum Fluss vodere Richtig wo d Sunne schiint u du wirsch es gseh.›

Mitem halbgfüllte Chrütlichorb isch die alti Frou zwüsche Böim u Strücher über d Bluemewiese zum Fluss ache gange.

Sie gseht uf em Fluss imne Chreis us zwölf grosse Wasserlilie ä Wiege, wo äs Chindli drin gläge isch. Es het i Himmel gluegt u voller Freud d’Sunne aglachet. Ä wiissi Tube erschiint überem Chopfändi vo dere Wiege u fltteret uf dr Stell. D Stimm vo dr schlanke Birke ertönt usem Wald: ‹Das Chindli isch dir gschickt worde. Nimm’s mit Hei u i dim Härz uf, als wärs dis eigete.›

Die alti Frou isch is Wasser gwaatet, het ds Chindli behuetsam us dr Wiege gno u leits i ihre Chorb, uf die wohlduftende Chrüter. När het sie sich ufe Wäg gmacht mit däm Chindli zrügg düre Wald i ihri heimelige Hütte.»